Polecamy Prace IEŚ 8/2021: Ewolucja polityki etnicznej Bułgarii na przykładzie mniejszości tureckiej w latach 1989-20 autorstwa Szczepana Czarneckiego.
Do najważniejszych determinantów warunkujących politykę etniczną Bułgarii zaliczyć należy rozpoczęty po zakończeniu sprawowania władzy przez Todora Żiwkowa proces demokratyzacji państwa oraz trwający od drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku proces europeizacji, będący wynikiem przemian politycznych w państwie po 1989 roku. W okresie transformacji ustrojowej nastąpiła zmiana w zakresie założeń i realizacji polityki etnicznej względem poprzedniego ustroju, jednak część jej aspektów stanowi formę powielenia rozwiązań wcześniejszego systemu, takich jak polityzacja etniczności czy dyskryminacja etniczna, skutkujących wykluczeniem społecznym, ekonomicznym i politycznym grup mniejszościowych. Rozpoczęty na przełomie lat 1989/1990 proces demokratyzacji państwa znacząco wpłynął na perspektywę partycypacyjną przedstawicieli mniejszości etnicznych wyrażoną w formie działalności politycznej, przy czym istniejące prawodawstwo zakazuje tworzenia partii politycznych o charakterze etnicznym, co odbiera grupom mniejszościowym możliwość pełni ekspresji politycznej. Zorganizowani politycznie Turcy są jednak w stanie oddziaływać na proces decyzyjny w państwie pomimo obecnych zakazów.
Całość tekstu dostępna jest na naszej stronie:
Polecamy Prace IEŚ 8/2021: Ewolucja polityki etnicznej Bułgarii na przykładzie mniejszości tureckiej w latach 1989-20.