„Globalny szok 2022/2023 i jego konsekwencje – wyzwania dla pokoju i bezpieczeństwa” – konferencja

W dniach 19-20.10.2023 r. w Instytucie Zachodnim im. Z. Wojciechowskiego w Poznaniu odbyła się nkonfrenecja konfrenecja „Globalny szok 2022/2023 i jego konsekwencje – wyzwania dla pokoju i bezpieczeństwa” , której IEŚ był współorganizatorem.

Celem konferencji była ekspercka analiza istotnych zmian w procesach pokoju i bezpieczeństwa zachodzących we współczesnym świecie:

punktów zwrotnych i wyzwań lat 2022-2023;
głębokich przeobrażeń środowiska bezpieczeństwa UE spowodowanych wojną w Ukrainie oraz konfliktami zbrojnymi w strefie bliskiej zagranicy Europy: na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce i Azji;
eskalujących w sąsiedztwie UE kryzysów humanitarnych, wywołanych działalnością człowieka oraz zmianami klimatycznymi.

Nasze zainteresowanie budzą umiędzynarodowione skutki tych zmian oraz przyszłość ładu międzynarodowego. Czy stoimy w obliczu chaosu czy też kształtowania się nowego – i może niekorzystnego dla Europy – ładu międzynarodowego? Jaka jest przyszłość organizacji globalnego zarządzania? Na ile realna jest reforma Rady Bezpieczeństwa ONZ? Czy globalny multilateralizm ma szansę przetrwać?

Interesuje nas ocena chęci i zdolności Europy (państw, UE i NATO) i świata w określaniu wspólnej (?) odpowiedzi na zmiany na świecie. Ciekawi nas ocena i prognoza rozwoju sytuacji w rejonie bliskiej zagranicy UE i Europy. Czy uda się zahamować postęp procesów destabilizacyjnych? Czy możliwa jest deeskalacja konfliktów oraz stabilizacja obszarów kryzysowych? Czy sytuacja na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Azji stanie się źródłem kolejnego kryzysu migracyjnego w Europie?

Ostatnią z ważnych nurtujących nas kwestii jest to czy Europa wygeneruje nowe propozycje rozwiązań kwestii bezpieczeństwa. Czy w wystarczający sposób odpowie na wyzwania bezpieczeństwa oraz wyzwania humanitarne? Czy zdoła pokonać wewnętrzne bariery, zwiększyć implementację zasady solidarności? Czy da radę wykorzystać – pojawiające się wraz z punktami zwrotnymi – nowe „okna możliwości”? Czy wzmocni swoją autonomię strategiczną? Jaką rolę w Europie będzie odgrywać Europa Środkowa i Wschodnia?