9 lutego 2022

Polonia na Słowacji po 1 maja 2004 roku – najnowsza publikacja Michała Lubicz Miszewskiego

Polonia na Słowacji po 1 maja 2004 roku – najnowsza publikacja Michała Lubicz Miszewskiego

Jest juz dostępna on-line najnowsza publikacja Instytutu: Polonia na Słowacji po 1 maja 2004 roku autorstwa Michała Lubicz Miszewskiego

Polonia słowacka, mimo bliskości geograficznej od Polski, jest jedną z mniej znanych zbiorowości polonijnych. Głównie ze względu na swą niewielką liczebność i rozproszony charakter osadnictwa pozostaje w cieniu Polaków zamieszkałych w Republice Czeskiej (zwłaszcza na Zaolziu).

Wśród Polaków na Słowacji można wyróżnić dwie podstawowe grupy. Pierwszą z nich stanowi ludność autochtoniczna, do której współcześnie, w wyniku długotrwałych procesów asymilacyjnych, mało kto się przyznaje. Drugą grupę tworzą Polacy, którzy po II wojnie światowej przyjeżdżali na Słowację do pracy lub na studia i postanowili zamieszkać w tym kraju na stałe. Niejednokrotnie decyzja ta wynikała z zawarcia związku małżeńskiego z obywatelem lub obywatelką Czechosłowacji/Republiki Słowackiej. W rezultacie na kolejne pokolenia słowackiej Polonii dość często składają się osoby pochodzące z małżeństw mieszanych, głównie (choć nie wyłącznie) polsko-słowackich, których atutem jest dwukulturowość i dwujęzyczność.

Otwarcie słowackiego rynku pracy m.in. na Polaków od 1 maja 2004 roku doprowadziło do stopniowego wzrostu liczby polskich obywateli wyjeżdżających na Słowację w celach zarobkowych. Skala tych migracji była i jest niewielka w porównaniu z liczbą Polaków podejmujących zatrudnienie w państwach tzw. „starej” Unii (UE-15). Dzięki migracji poakcesyjnej słowacka Polonia jest stale odnawiana i wzmacniana przez napływy nowych emigrantów (przybywających głównie, choć nie tylko z Polski).

Jednym ze skutków stałego napływu Polaków na Słowację jest wzmocnienie i ożywienie istniejących w tym kraju trzech organizacji polonijnych: Klubu Polskiego – Stowarzyszenia Polaków i ich Przyjaciół na Słowacji, Towarzystwa Społecznego „Polonus” w Żylinie oraz Stowarzyszenia „Bonita” – Polska Szkoła Językowa. Wyrazem tego są imprezy polonijne, zarówno te, które cieszą się długoletnią tradycją, jak i zupełnie nowe, inicjowane w ostatnich latach przez migrantów poakcesyjnych.

Czytaj całość na naszej stronie:

Udostępnij